İstanbul'un Işıkları

Gökten dolunay yağıyordu efkarla İstanbul'a bakanların üzerine
Sonra ay durdu
Boğaz durdu
Işıklar durdu
Hep gece kaldı İstanbul

İnsanlar durmadı
İstanbul'a bakan insanlar
Efkarla
En yakın aşklarını düşündüler ve İstanbul'u
Ve yanıp duran ışıkları düşündüler

Düşündüler ki gece hep sürsün
Hani karanlık diye değil de, ay ışığından
Bir de İstanbul'u yenmeye çalışan birkaç yıldızdan
Düşündüler ki görmek zorunda kalmasınlar üç yüzü olanları
İstanbul'un insanlarını